Ο χαμός του Λάζαρου Αγγέλου κάνει τη φράση «δυσαναπλήρωτο κενό» να ισχύει με όλη τη σημασία της!
Ο Λάζαρος ήταν μια σημαντική προσωπικότητα, που μπορούσε να εμπνέει με υπερπροσωπικές αξίες τους συνεργάτες του, αναμφίβολα εξαιρετικά «χρήσιμος» στην εποχή που ζούμε, με τις εγωκεντρικές ή φθαρμένες αξίες και τους σκυφτούς ανθρώπους ή τους ματαιόδοξους. Θα συνεχίσει να μας δείχνει τον δρόμο με την αγωνιστικότητα, την ανιδιοτέλεια, την ευγένεια, το άφταστο ήθος του αλλά και την αποτελεσματικότητά του.
Γνώρισε την κεντρική πολιτική από τα μέσα και την εγκατέλειψε. Και έγινε κομβικό άτομο στα κινήματα των πολιτών, της συνεργατικής ιδέας, της υπεράσπισης του συλλογικού συμφέροντος. Υπήρξε βασικό στέλεχος στην επιτυχία του δημοψηφίσματος στη Θεσσαλονίκη ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού, η ψυχή της κίνησης 136 και της Πρωτοβουλίας των 54 φορέων για τη συνεργατική διαχείριση του νερού, πρωτεργάτης στην ίδρυση και λειτουργία του κοινωνικού καταναλωτικού συνεταιρισμού Θεσσαλονίκης Bios Coop , της Πρωτοβουλίας Συνεργασίας για την Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία (ΠΡΩ.Σ.Κ.ΑΛ.Ο), του Συνεταιρισμού κοινωνικής διαχείρισης αποβλήτων «Αναβίωσις», του Λαϊκού Πανεπιστημίου ΚΑΛΟ “UnivSSE Coop”, της Κοινοπραξίας Φορέων ΚΑΛΟ «Τα πάντα RE», της Ένωσης φορέων ΚΑΛΟ Κ. Μακεδονίας και πολλών άλλων.
Παλληκάρι που πάλεψε όρθιος με την αρρώστια του, δεν το έβαλε κάτω, και μέχρι τελευταία στιγμή έκανε εποικοδομητικές προτάσεις για τα θέματα που τόσο αγάπησε και στα οποία αφιέρωσε τη ζωή του.
Καλό ταξίδι συναγωνιστή …