Η περιβαλλοντική κρίση, ιδιαίτερα η κρίση των αποβλήτων, έχει παρόμοια χαρακτηριστικά και αιτίες με την βαθιά οικονομική και δημοσιονομική κρίση που βιώνουμε ως χώρα. Η διαχείριση των απορριμμάτων όπως εφαρμόζεται δεν είναι βιώσιμη, οι επιπτώσεις στο περιβάλλον είναι πολύ σοβαρές και το θέμα «σκουπίδια» συνεχίζει να «μυρίζει» διαφθορά, σπατάλη, πελατειακές σχέσεις και αναποτελεσματικότητα. Μεγάλες είναι οι ευθύνες των κυβερνήσεων αλλά και των φορέων της αυτοδιοίκησης που είναι αρμόδιοι για την υλοποίηση του Περιφερειακού Σχεδιασμού, που προωθούν τις λιγότερο οικολογικές και ταυτόχρονα ακριβότερες μεθόδους, όπως αυτή της βιολογικής ξήρανσης που καθιστά μονόδρομο τη μετέπειτα θερμική επεξεργασία (καύση), υποκύπτοντας έτσι σε ισχυρά οικονομικά συμφέροντα. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να παίρνει αποφάσεις με τρόπο «αποφασίζω και διατάζω» σε όποια θέση κι αν βρίσκεται. Πολύ δε περισσότερο όταν αυτός είναι ένας εκλεγμένος Δήμαρχος. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να γράφει «στα παλιά του τα παπούτσια» την εθνική νομοθεσία και τις Ευρωπαϊκές Οδηγίες. Πολύ δε περισσότερο όταν εκπροσωπεί τη χώρα από θεσμική θέση. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να καταπατά αρχές και συνθήκες που μιλούν για συμμετοχή των πολιτών στο σχεδιασμό έργων που τους αφορούν. Αντί λοιπόν ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης να αποφασίζει μόνος του τον τρόπο διαχείρισης των απορριμμάτων και να προαναγγέλλει μάλιστα συγκεκριμένο εργοστάσιο καύσης στη Σίνδο(!) θα έπρεπε να σεβαστεί:
- Τις προεκλογικές του εξαγγελίες
- Τη διαβούλευση για τον νέο Περιφερειακό Σχεδιασμό που άρχισε από τον ΦΟΣΔΑ Θεσσαλονίκης
- Την Ευρωπαϊκή Οδηγία 2008/98/ΕΕ.
- τη συνθήκη του Aarhus η οποία έχει κυρωθεί στο Ελληνικό Δίκαιο (2005) και επιβάλλει την αύξηση της συμμετοχής των πολιτών στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων που έχουν συνέπειες για το περιβάλλον
Έφτασε η ώρα από την αντίδραση να περάσουμε στη δράση για την προώθηση βιώσιμων λύσεων
Τα σκουπίδια είναι δικά μας και δεν υπάρχει πια το να «πάνε αλλού», και «όσο πιο μακριά γίνεται» Λύση, δεν είναι να συνεχίζουμε να κρύβουμε το πρόβλημα κάτω από το χαλί. Ούτε υπάρχουν εύκολες ή «μαγικές» λύσεις. Μόνη σύγχρονη και υπεύθυνη λύση είναι να αναλάβουμε ΟΛΟΙ (Κυβέρνηση, αυτοδιοίκηση, παραγωγοί και έμποροι προϊόντων, πολίτες, φορείς) τις ευθύνες που μας αναλογούν. Δεν μπορεί να μετατίθεται όλο το βάρος των προβλημάτων σε δυο-τρεις περιοχές. Όλοι οι δήμοι πρέπει να αναλαμβάνουν μερίδιο της ευθύνης που τους αναλογεί. Έχει γίνει πλέον κατανοητό ότι οι σημερινές οικονομικές συνθήκες δεν αφήνουν περιθώρια για συνέχιση των πρακτικών, που οδήγησαν τη χώρα στη διεθνή απαξίωση και ουσιαστική χρεοκοπία.
Είμαστε υπέρ εκείνων των λύσεων που επιτυγχάνουν περιβαλλοντικούς, οικονομικούς και ταυτόχρονα κοινωνικούς στόχους. Προωθούμε τη βιώσιμη τοπικότητα για την παραγωγή και την κατανάλωση και την αρχή της εγγύτητας στην διαχείριση απορριμμάτων. Mε όραμα: την Κοινωνία μηδενικών αποβλήτων. Mε βασικές αρχές και κατευθύνσεις:
- Tην Εναλλακτική Διαχείριση Απορριμμάτων, εκεί που παράγονται με πρόληψη, επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση, ανάκτηση, ασφαλή εναπόθεση.
- Tη μέγιστη δυνατή ανάκτηση υλικών (μέσω της επαναχρησιμοποίησης, της διαλογής στην πηγή, της ανακύκλωσης και της κομποστοποίησης) και τη διάχυση των ωφελειών που προκύπτουν στους δήμους και τους πολίτες.
- Τη χρήση εγκαταστάσεων διαχείρισης μικρής κλίμακας και απλού μηχανολογικού εξοπλισμού, εύκολα διαχειρίσιμων από τους δήμους, οικονομικές στην κατασκευή και λειτουργία τους. Εγκαταστάσεις που δεν απαιτούν τεράστιες μεταφορές απορριμμάτων, είναι προσβάσιμες στους πολίτες και δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας
- Τη δραστική μείωση της ανάγκης σε χώρους υγειονομικής ταφής υπολειμμάτων που θα τείνουν να έχουν χαρακτηριστικά αδρανούς υλικού.
- Την απόρριψη της θερμικής επεξεργασίας.
Είναι ώρα ευθύνης για όλους μας.
Ας απεμπλακούμε από τα αδιέξοδα, την επιβολή «λύσεων» με τη βία, την συνεχιζόμενη σπατάλη πόρων και την εκτεταμένη ρύπανση του περιβάλλοντος με επιλογές που είναι δίκαιες, οικολογικές και οικονομικά συμφέρουσες για τους πολίτες κι όχι για τα κάθε λογής οικονομικά συμφέροντα.