Την Τρίτη 7.10 η δίκη για τα «45άρια» στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων
Να μην αναβληθεί για 8η φορά η κύρια δίκη του συστήματος Ψωμιάδη, που γίνεται την Τρίτη 7.10 ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης, ζητά η αυτοδιοικητική κίνηση «Οικολογία -Αλληλεγγύη».
Η δίκη αυτή αφορά κακουργήματα στην εκτέλεση 456 δημοσίων έργων, των γνωστών «45αριών», και μισθώσεις με σύμβαση έργου, με προκληθείσα ζημία στη Νομαρχία Θεσσαλονίκης που φτάνουν τα 6,5 εκατομμύρια ευρώ. Η ποινική δίωξη κατά των αδελφών Ψωμιάδη και άλλων στελεχών της διοίκησής τους για κακουργήματα και ηθική αυτουργία, με βάση τον νόμο περί καταχραστών του Δημοσίου, είχε ασκηθεί μετά τις καταγγελίες ήδη από το 2006 του Μιχάλη Τρεμόπουλου, δημοτικού συμβούλου Θεσσαλονίκης σήμερα, ο οποίος δηλώνει:
«Πρέπει επιτέλους να ολοκληρωθεί η διαδικασία καταλογισμού σε βάρος αυτών που έχουν βλάψει το δημόσιο συμφέρον. Οι συστηματικές ολιγωρίες, η πολιτική διαπλοκή, οι πάμπολλες τρικλοποδιές, οι προσχεδιασμένες αναβολές, δεν μπορούν να γίνουν πια ανεκτές από τους πολίτες. Έχουν περάσει 19 χρόνια από τις πρώτες καταγγελίες μας αλλά δεν ξεχνούμε. Και πρέπει να απονεμηθεί Δικαιοσύνη πριν την παραγραφή. Στόχος μας ήταν πάντοτε τα ιδιοτελή και διαπλεκόμενα καθεστώτα. Περιμένουμε από την Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας να υπερασπιστεί το δημόσιο συμφέρον και να διεκδικήσει τα 6,5 εκατομμύρια ευρώ περίπου, με τα οποία ζημιώθηκε, σύμφωνα και με το σχετικό παραπεμπτικό βούλευμα».
Θυμίζουμε ότι τον περασμένο Μάρτιο έγινε δεκτή από τον Άρειο Πάγο η αναίρεση του αντιεισαγγελέα του ΑΠ Αχ. Ζήση κατά της απαλλακτικής απόφασης σχετικά με τις εικονικές συμβάσεις έργου στη Νομαρχία Θεσσαλονίκης. Επρόκειτο για 81 προσλήψεις υπαλλήλων στην τότε Νομαρχία Θεσσαλονίκης με εικονικές περιπτώσεις μίσθωσης με σύμβαση έργου για ανύπαρκτα έργα, που υπέγραφαν ο Παναγιώτης Ψωμιάδης ως νομάρχης και ο αδελφός του, Διονύσης, ως αντινομάρχης την περίοδο 2007-2010, με επιπλέον ζημία για το ελληνικό Δημόσιο ύψους 1,3 εκατ. ευρώ.
Το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης είχε κάνει δεκτή την εισήγηση του εισαγγελέα της έδρας και είχε απαλλάξει στις 25.10.2023 τους αδελφούς Ψωμιάδη από τις κατηγορίες της απιστίας και της ψευδούς βεβαίωσης, κάνοντας επίκληση του άρθρου 67 του Νόμου 4735/20, σύμφωνα με το οποίο αίρεται το αξιόποινο των πράξεων αιρετών και υπαλλήλων των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης α’ και β’ βαθμού που αφορούν πληρωμές ενταλμάτων μέχρι την 31.7.2019 και εφόσον αυτά έχουν εγκριθεί από Υπηρεσίες Δημοσιονομικού Ελέγχου (ΥΔΕ) και το Ελεγκτικό Συνέδριο. Σε αυτή τη δίκη δεν είχε κληθεί κανένας άλλος μάρτυρας πλην του οικονομικού επιθεωρητή κ. Καράκαρη, παρόλο που οι υποθέσεις αυτές είχαν καταγγελθεί από τον Μιχάλη Τρεμόπουλο και τους συνεργάτες του.
Η αντιεισαγγελία του ΑΠ άσκησε αναίρεση κατά της απόφασης αυτής με το σκεπτικό ότι ο εν λόγω φωτογραφικός «νόμος Θεοδωρικάκου» θα πρέπει να κριθεί ως αντισυνταγματικός, καθότι οι κακουργηματικές πράξεις δεν παραγράφονται. Μετά την αποδοχή της αναίρεσης από το Ζ’ Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου, η κύρια δίκη της πολιτικής και τεχνικής ηγεσίας της τότε Νομαρχίας θα γίνει επιτέλους στις 7.10.2025, μετά από 7 αναβολές.
Τι ήταν τα «45άρια»;
Το σύστημα Ψωμιάδη είχε αναγάγει σε επιστήμη τους ‘πρόχειρους διαγωνισμούς’ (δηλαδή τις απευθείας αναθέσεις), δίνοντας 456 έργα μικρότερα από 45.000 ευρώ (συνολικής αξίας 15,3 εκατ. ευρώ) σε ημετέρους. Εντοπίστηκαν έργα που δεν έγιναν ποτέ αλλά εξέδιδαν ψευδείς βεβαιώσεις ότι έχουν δήθεν υλοποιηθεί, υπέγραφαν συμβάσεις έργου με πρόσωπα που δεν πατούσαν ποτέ στις υπηρεσίες τους κ.α. Κατά παράβαση όλων των διατάξεων, ο Π. Ψωμιάδης όριζε τον εαυτό του ως επιβλέποντα μηχανικό των έργων. Στη συνέχεια προχωρούσε στην πληρωμή των έργων, χωρίς ποτέ όμως αυτά να κατασκευαστούν. Έχουν καταγγελθεί και περιπτώσεις διπλοπληρωμών ή και τριπλοπληρωμών 45αριών, που γίνονταν με συγκεκριμένες μεθόδους-τεχνάσματα. Τα ίδια έργα, μετά την ολοκλήρωσή τους, επανέρχονταν για έγκριση από το Νομαρχιακό Συμβούλιο με διαφορετικούς ή και τους ίδιους τίτλους, με αποτέλεσμα να ξαναπληρώνονται, ακόμη και από διαφορετικά προγράμματα. Μεγάλες εργολαβίες, με ασφαλτοστρώσεις, καθαρισμό ρεμάτων, αρδευτικά, συντήρηση σχολείων, γήπεδα κ.ά., διασπώνταν σε δεκάδες ομοειδή μικροέργα, τα οποία εκτελούνταν ακόμη και την ίδια περίοδο σε γειτονικές περιοχές από διαφορετικούς ή και από τους ίδιους εργολάβους. Επιπλέον, επιβλέψεις έργων έκαναν παράνομα ιδιώτες, στη θέση των μηχανικών της Νομαρχίας.
