Ο ΚΥΒΟΣ ΕΡΡΙΦΘΗ! Κατεβαίνω λοιπόν ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ… Και βέβαια, έχοντας συνείδηση των μεγεθών, γνωρίζω πως σε μας η μάχη δεν είναι προσωπική, αλλά συλλογική, παλεύουμε με άλλα λόγια συνήθως (υπάρχουν πάντα κι οι εκπλήξεις) για να βγάλουμε τον/την επικεφαλή ως εκπρόσωπο. Η αυτοεικόνα μου κι ο τρόπος που ζω άλλωστε δεν εξαρτώνται από το πόσους ψήφους θα πάρω. Αντλώ από αλλού τις λιβιδινικές μου ικανοποιήσεις. Αποδέχθηκα όμως την Τιμητική Πρόταση της Οικολογίας Αλληλεγγύης και του υποψήφιου Δημάρχου Μ. Τρεμόπουλου γιατί είναι χώρος με τον οποίον έχω ξανασυνεργαστεί και τιμώ όσα έζησα κι όσα έπραξα μαζί με τους ανθρώπους που τον συναποτελούν και τον υπερασπίζονται. Πιστεύω ότι σε εποχές τόσων προσωπικών αυτοδιοικητικών κινήσεων, και του ορατού κινδύνου η πόλη να επιστρέψει στην συντήρηση, πολιτικοί χώροι με τοπική Ιστορία και αυτοδιοικητική ρίζα όπως η Οικολογία Αλληλεγγύη δεν πρέπει να απουσιάσουν από το προσκήνιο της μάχης. Αντίθετα, πρέπει να βοηθηθούν. Δεν πολιτεύομαι για να σώσω καμιά και κανέναν, αφού κατά την γνώμη μου ο και η πολίτης δεν (πρέπει να) αναζητά σωτήρες αλλά συμμάχους στο δύσκολο ταξίδι της υπεύθυνης ζωής. Αν αναζητάτε σωτήρες έχετε δικαίωμα να πάτε σε άλλο μαγαζί. Θεωρώ (και ζω αναλόγως κυριολεκτικά κάθε ημέρα) πως τα πολιτικά καθήκοντα του καθενός από μας (δηλαδή η ευθύνη μας για τον ατομικό και συλλογικό άλλον) δεν ταυτίζονται με την ψηφοδοσία αλλά αρχίζουν την επόμενη των εκλογών και σταματούν την προηγούμενη. Κουράζομαι, ξεβολεύομαι, εκνευρίζομαι, έχω καλές και κακές στιγμές, μα συνεχίζω. Προσυπογράφω (με λέξεις και πράξεις στην πολύπλοκη και ραγδαία εξελισσόμενη εποχή μας) για όλα αυτά την φράση του D. Bock: «Αν πιστεύεις πως η Γνώση (η πράξη, η κρίση, η αλληλεγγύη, η έκθεση) είναι ακριβή, δοκίμασε την Άγνοια». Σε έναν κόσμο εύκολων και βολικών συνθημάτων και πράξεων, σας δίνω “ραντεβού στα γουναράδικα”, και υπόσχομαι πως δεν θα σας κάψω την γούνα.
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ στους υποψήφιους/ες όλων (σχεδόν) των χώρων…